कळावे लोभ असावा..

अगदी भक्त पुंडलिकापर्यंत,
जाण्याची गरज नाही
खूप अलिकडच्य काळांतही
वडिलांची बूज राखली जाई
कोट टोपी अन् बार काड्यांची छत्री
यांचाही आदर वाटत होता
गावाकडचा 'म्हातारा', शहरातले 'बाबा'
वेदवाक्यासमान त्यांचा शब्द वाटत होता
श्रीकाराखालील निमंत्रण पत्रिकेत
'कुलस्वामिनी कृपेंकरून' इत्यादि नंतर
'वडिलांचे विनंतीस मान देऊन.......'
बाकी नांवे छापण्याची कुलीनता होती
पुढें निमंत्रणे मोअर प्रॅक्टिकल झाली
'मिस्टर अँड मिसेस इन्व्हाईट कॉर्डियली'
आटोअशीरपणाने जिव्हाळा बेतला
नीड टु नो पॉलिसीचा बोलबाला झाला
आता तोही एक इतिहास झाला.
'नितु वेडस् चिंपू' ; एस्सेमेस आला
कुठे ? .......... कधी ?.........
कॉलबॅक तुम्ही करायचं आहे,
त्यांच्या मोबाईलला इनकमिंग फ्री आहे
कुठून कुठे आलो; पहायचीही सवड नाही
मात्र......
कार्य सिद्धीस नेण्यास श्री समर्थ आहेत तरीही

---अरुण वडुलेकर